Case study over een familiale bemiddeling: Nog meer dan bij elke andere soort bemiddeling, is het heel belangrijk dat partijen, na de oplossing van het geschil, nog steeds met elkaar kunnen communiceren.
Bij het bemiddelen van een echtscheiding met kinderen dient er, naast de belangen van elk van de ouders, steeds oog te zijn voor het belang van de kinderen.
Door dergelijke zaken op te lossen via bemiddeling, verwerken partijen het geschil, komen ze tot een akkoord dat door hen samen wordt gedragen, vermijden ze jarenlange stress door te procederen. Een akkoord kan zelfs bereikt worden binnen enkele sessies.
Doordat de familiale bemiddelaars van Inter Partes tevens werkzaam zijn als advocaat familierecht, weten ze perfect waar de valkuilen liggen en op welke manier een volledig en werkzaam akkoord kan uitgewerkt worden. Door hun begeleiding zal een juridisch slagveld bij een familiaal conflict worden vermeden en zal een juridisch correct bemiddelingsakkoord worden opgesteld.
Aan de hand van onderstaand voorbeeld wordt een beeld gegeven van hoe een familiale bemiddeling kan lopen. Uiteraard heeft elke zaak zijn eigen gevoeligheden en verloopt niet elke bemiddeling op dezelfde manier. Namen en plaatsen die vermeld worden in deze casus zijn uiteraard pseudoniemen.
De case
Mevrouw Peeters en de heer Jansens zijn 10 jaar getrouwd en samen hebben ze twee dochters. Hun gezinswoning is gelegen in Asse die eigendom is van de heer Jansens. Anna is 7 jaar en Brit is 10 jaar oud. Aan de school worden ze twee keer per week, op woensdag en vrijdag, opgehaald door mevrouw Peeters. De overige dagen blijven de kinderen in de opvang tot 18:00 uur en worden ze afwisselend, in functie van de agenda’s, opgehaald door mevrouw Peeters of de heer Jansens.
Mevrouw Peeters heeft de heer Janssens medegedeeld dat ze besloten heeft om te scheiden en ze is verhuisd naar een andere woning. Na een moeilijke maand van ruziën kiezen ze ervoor om de echtscheiding te trachten regelen via een bemiddeling. Ze nemen contact op met Inter Partes en komen een bemiddelaar overeen.
De standpunten
Mevrouw Peeters vraagt als eerste het woord waar de heer Jansens mee akkoord gaat. Ze neemt echter maar kort het woord waarin ze benadrukt dat ze enkel wil praten over de scheiding en over een regeling voor de kinderen. Ze heeft ten andere al een duidelijk voorstel uitgewerkt voor de kinderen waarin ze voorstelt dat er een week op week-regeling is van vrijdag na school tot de volgende vrijdag.
Zij eist wel nog dat zij elke woensdagmiddag en vrijdagavond de kinderen zal ophalen aan school en de heer Jansens moet de kinderen komen ophalen bij haar om 19:00 uur.
De heer Jansens krijgt nadien het woord waarin hij stelt dat hij geenszins akkoord is met een week/week regeling. Zij heeft besloten om weg te gaan en moet daar maar de gevolgen van dragen. Hij wenst de kinderen voltijds bij hem te hebben met een weekendregeling om de twee weken voor mevrouw Peeters. Hij herhaalt verschillende keren dat hij niet begrijpt dat zijn vrouw wil scheiden en dat hij dit niet had zien aankomen.
De standpunten, in verklaring.
Nadat iedere partij zijn/haar standpunten had uiteengezet, was het voor de bemiddelaar duidelijk dat mevrouw Peeters de eerste beslisser was, dit wil zeggen dat zij de beslissing heeft genomen om uit de echt te scheiden, en dat de heer Jansens, als tweede beslisser, absoluut de echtscheiding nog niet aanvaard had.
De manier waarop mevrouw Jansens het woord nam en duidelijk alles al had uitgewerkt, toont aan dat zij al een hele tijd rondliep met het idee van scheiding en dat zij de scheiding al lang verwerkt had.
Voor de heer Jansens was de scheiding een donderslag bij heldere hemel. Hij had de echtscheiding duidelijk nog niet aanvaard en was vastbesloten dat mevrouw Peeters de gevolgen diende te dragen van haar beslissing tot echtscheiding.
De bemiddelaar en beide partijen, in bemiddeling
De bemiddelaar diende ervoor te zorgen dat de scheidende partijen tot een evenwichtig akkoord zouden komen zodat het een akkoord was dat samen door partijen ten volle werd onderschreven.
Belangrijk om te weten is dat er nooit een goed akkoord kan worden bereikt wanneer één van de partijen de echtscheiding nog niet heeft aanvaard en het deze nog geen plaats heeft kunnen geven.
Er bestaat een risico dat de tweede beslisser, degene die niet de beslissing heeft genomen en die de echtscheiding dus nog een plaats dient te geven, enorm moeilijk gaat doen en over alles ruzie zal maken, zoals ook hier het geval is. Langs de andere kant zijn er ook personen, die nooit ruzie willen maken en alles direct toegeven.
Voor beide soorten personen is het belangrijk dat eerst de echtscheiding een plaats kan krijgen zodat er op een gezonde manier kan worden overgegaan tot onderhandeling. Wanneer er een akkoord wordt bereikt zonder dat men op het punt is gekomen dat je de echtscheiding hebt aanvaard, zal dit akkoord nooit een goede toekomst kennen. Op een bepaald punt zullen alle vragen omtrent de echtscheiding terug naar boven komen en zal ook het akkoord opnieuw in vraag worden gesteld.
Het is de taak als bemiddelaar om partijen tot het punt te laten komen dat zij klaar zijn om samen te onderhandelen en tot een goed akkoord te komen.
In casu was het duidelijk dat de heer Janssens nog met tal van vragen zat en de beslissing van mevrouw Peeters niet begreep. Mevrouw Peeters van haar kant vond dat zij juist alles correct had gedaan en had enkel en alleen het beste voor met de kinderen; reden waarom zij via bemiddeling tot een oplossing wenste te komen.
Via specifiek, gerichte vragen die de bemiddelaar tijdens de sessies stelde aan beide partijen en waardoor mevrouw Peeters ook genoodzaakt was om te luisteren naar de heer Jansens werd het haar duidelijk dat de heer Jansens inderdaad nog steeds niet verstond waarom ze wenste te scheiden. Mevrouw Peeters gaf meer duidelijkheid over de reden tot echtscheiding. Dit was de eerste keer dat deze redenen expliciet werden uitgesproken en dit was het begin van het aanvaardingsproces door de heer Jansens.
De onderhandeling en het akkoord
Eens de echtscheiding door beide partijen werd geaccepteerd, kon er worden overgegaan tot onderhandeling.
Daarbij was het belangrijk om de partijen te laten inzien wat hun belangen zijn.
Tijdens de bemiddeling kwam de heer Jansens tot inzicht dat zijn kinderen er niet gebaat bij waren dat zij hun mama enkel nog maar één weekend op twee zouden zien en verder niet. Ook mevrouw Peeters zag van haar kant in dat het niet eerlijk was de kinderen in ieder geval op te eisen op woensdag en vrijdag.
Door de sessies is de communicatie tussen partijen terug hersteld. Samen, met begeleiding van de bemiddelaar, vonden ze een evenwichtig akkoord waar alle partijen achter stonden.
Het belangrijkste is uiteraard dat er niet enkel een evenwichtig akkoord werd bereikt maar dat partijen nog steeds gezamenlijk alle beslissingen nemen wat hun kinderen betreft.